O książce: rok / Moi drodzy czytelnicy, wiecie oczywiście, że życie ludzkie jest bardzo różnorodne, złożone i zmienne. Nie każdy przechodzi to spokojnie i szczęśliwie. Los często wysyła ludziom trudne próby. Prawie w każdym życiu zdarzają się przeciwności losu, smutki, a w innych nawet cierpienie i bolesne choroby. Ale bez względu na to, jak trudny może być los, moim zdaniem każdy człowiek ma święty obowiązek - żyć ciężko, z pożytkiem dla innych i siebie. Człowiek musi zrobić jak najwięcej dobra, piękna i na pewno w czymś, gdzieś, zostawić przynajmniej najmniejszy jasny ślad, dobrą pamięć na ziemi. To jest wielki cel człowieka i do tego powinni dążyć wszyscy ludzie. W swoich książkach chciałam pokazać, że ani radość, ani smutek nie wypełniają całkowicie ludzkiego życia – naprzemiennie, zastępując się nawzajem, a bardzo często dzisiaj nie wiemy czym. przyniesie nam jutro. Może być ciężko, ale smutek i nieszczęście mijają bez śladu, choroby się leczą. Najcenniejsze jest to, że często nieoczekiwanie przychodzą Ci z pomocą ludzie o otwartej, kochającej duszy, ze współczującym słowem „cześć”, z serdeczną troską i uczuciem, z chęcią nauczania, pomocy i wsparcia. Na tym właśnie polega duchowe piękno życia, źródło szczęścia. Wydaje mi się, że opis jedynie wesołych, radosnych obrazów na krótko zawładnie sercem i umysłem czytelnika, natomiast opis ludzkiego smutku, bolesnych zmagań, trudnych przeżyć emocjonalnych. jest głębiej zapisana w młodych sercach. Cierpienie uczy nas walczyć i przetrwać; smutek sprawia, że ​​człowiek jest bardziej zamyślony, bardziej wrażliwy na smutek innych... Moi młodzi przyjaciele, nie bójcie się podejść do cierpiącej osoby ze współczuciem, wysłuchajcie uważnie jej smutnej historii, złagodźcie jej smutek swoim współczuciem i tym, jak możecie pomóc . Takie uczestnictwo i pomoc uczynią Cię silnym, użytecznym, podniesie Cię w Twojej świadomości i pozostawi jasny ślad dla wspólnego dobra. K. Łukaszewicz